Lucjan Muszyński, znany także pod pseudonimem „Stefan Konarski”, urodził się 23 lipca 1943 roku w Opocznie, a zmarł 5 października 2013 roku w Łodzi. Był osobą o bogatym życiorysie, pełniący funkcję nauczyciela oraz urzędnika.
W latach 1990–2002 zajmował stanowisko radnego w Radzie Miejskiej w Łodzi, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu społeczno-politycznym miasta.
Jako podharcmistrz, Lucjan Muszyński angażował się w działalność harcerską, prezentując postawy patriotyczne i czynnie działając na rzecz społeczności lokalnych. Był także uznawany za piłsudczyka oraz działacza antykomunistycznego, co podkreśla jego zaangażowanie w walkę o wolność i niezależność.
Jego działalność samorządowa oraz wpływ na lokalną społeczność pozostawiły trwały ślad w historii Łodzi.
Życiorys
Lucjan Muszyński przez całe swoje życie wykazywał się dużym zaangażowaniem społecznym oraz wiernością wartościom, które reprezentował. Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego w Opocznie, kontynuował naukę na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie zdobył wykształcenie polonistyczne. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się na uczelni, w której piastował stanowisko asystenta. Następnie, Muszyński nauczał języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 188 w Łodzi, a także pełnił funkcję dyrektora w Społecznym Liceum Ogólnokształcącym w tym mieście. Kolejne etapy jego kariery to praca jako kierownik Referatu Organizacyjnego oraz główny specjalista w Delegaturze Łódź-Śródmieście Urzędu Miasta Łodzi.
Rok 1980 przyniósł mu nowe wyzwania – przystąpił do NSZZ „Solidarność”, a przez wiele lat był przewodniczącym w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Łódzkiego. W okresie stanu wojennego starał się działać w konspiracji, w tym zajmując się nielegalnym kolportażem. W latach 1982-1983 był również uczestnikiem manifestacji majowych, które miały kluczowe znaczenie w historii tego okresu. Muszyński posiadał także doświadczenie samorządowe, będąc radnym Rady Miejskiej w Łodzi, reprezentując różne partie w różnych latach. W I Kadencji Rady Miejskiej pełnił rolę przewodniczącego Komisji Nauki, Oświaty i Wychowania oraz Komisji ds. Nazewnictwa Ulic. Jego zaangażowanie w dekomunizację ulic przyczyniło się do zmiany wielu nazw.
W latach 80. XX wieku Lucjan Muszyński zaangażował się w działalność harcerską, zdobywając stopień harcmistrza. Z związku z życiem rodzinnym, szczególnie z dziećmi, poświęcił się pracy w Ośrodku Szczepów „Za Torem” im. hm. A. Kamińskiego oraz w Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego. Również pełnił ważną rolę w łódzkim Duszpasterstwie Harcerek i Harcerzy, które działało przy kościele jezuitów. Był także współredaktorem periodyku „Czuwajmy”, gdzie pisał pod pseudonimem Stefan Konarski. Wspierał działalność Białej Służby, uczestnicząc w wydarzeniach związanych z wizytami papieża Jana Pawła II w Polsce.
Muszyński angażował się także w działalność Związku Strzeleckiego „Strzelec”, w którym pełnił funkcję starszego inspektora oraz współorganizował ważne święta i rocznice patriotyczne w Łodzi i regionie. Jego kontakt z polityką nabrał nowego wymiaru, kiedy został pełnomocnikiem prezydenta Łodzi Jerzego Kropiwnickiego ds. Obchodów Świąt i Rocznic Narodowych, zadanie to realizował w latach 2003-2010. Był również prezesem Społecznego Komitetu Pamięci Józefa Piłsudskiego, a dzięki jego staraniom w 1977 roku odsłonięto pomnik Józefa Piłsudskiego przed Łódzkim Domem Kultury. Działał jako wiceprzewodniczący Zarządu Głównego Związku Legionistów Polskich i ich Rodzin, a także członek Ogólnopolskiego Stowarzyszenia „Rodzina Policyjna 1939”. Wspierał również budowę Pomnika Ofiar Komunizmu w Łodzi oraz przez wiele lat pozostawał aktywnym członkiem Solidarności.
Życie prywatne
Muszyński dzielił życie z żoną Jadwigą, a para doczekała się córki Aleksandry i syna Andrzeja. Rodzina mieszkała przy ul. Rojnej 60 na Teofilowie w Łodzi. Po swojej śmierci został pochowany na Cmentarzu w Łodzi-Łagiewnikach, przy głównej alei wejściowej od ulicy Okólnej.
Upamiętnienie
W wyniku działań Adama Przepałkowskiego, który pełni funkcję przewodniczącego Zarządu Głównego Związku Legionistów oraz ich Rodzin imienia Lucjana Muszyńskiego, Rada Miejska w Łodzi podjęła decyzję o upamiętnieniu tej postaci. Rondo zlokalizowane na Teofilowie, przy ulicy Rojnej, zostało nazwane na cześć Lucjana Muszyńskiego.
Odznaczenia
Lucjan Muszyński otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, które stanowią wyraz jego wkładu w kulturę oraz działalność na rzecz obronności kraju. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:
- złoty Krzyż Zasługi,
- medal „Pro Memoria”,
- brązowy medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
- odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
- nagroda Honorowa „Świadek Historii”,
- odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”,
- odznaka „Honoris Gratia”,
- medale Strykowa, Szydłowca oraz inne wyróżnienia od organizacji samorządowych i pozarządowych.
Przypisy
- a b c d e wr, Lucjan Muszyński (1943-2013), „Wieści z Głowna i Strykowa”, bc.wbp.lodz.pl, 27.12.2013 r. [dostęp 23.03.2023 r.]
- a b c Ronda Witolda Pileckiego i Lucjana Muszyńskiego powstaną na Teofilowie [online], Dziennik Łódzki, 01.07.2014 r. [dostęp 23.03.2023 r.] (pol.).
- a b c d e f g h i j MarekM. Michalik MarekM., Wspomnienie o Lucjanie Muszyńskim [online], 2017 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Eliezer Geller | Teresa Zalewska (polityk) | Zygmunt Hübner (prawnik) | Tomasz Kolbe | Jan Tandyrak | Marek Koćmiel | Paweł Karbownik | Witold Koziełł-Poklewski | Artur Bagieński | Robert Telus | Stefan Bolesław PerzyńskiOceń: Lucjan Muszyński