Stefan Bolesław Perzyński


Stefan Bolesław Perzyński, który przyszedł na świat 10 sierpnia 1881 roku w Opocznie, jest postacią zapisaną na kartach polskiej historii jako adwokat oraz polityk. Jego życie zakończyło się tragicznie 25 lipca 1941 roku w KL Auschwitz, wskazując na dramatyczny los wielu osób w czasie II wojny światowej.

Perzyński pełnił istotną rolę w polskim parlamencie jako senator II Rzeczypospolitej w latach 1928–1935. Dodatkowo, był prezesem AZS, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój działalności sportowej w Polsce.

Życiorys

Stefan Bolesław Perzyński to postać, której życie wypełnione było zarówno osiągnięciami, jak i dramatycznymi wydarzeniami. Ukończył gimnazjum w Białej Podlaskiej, a następnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na uniwersytecie w Warszawie. Jego pobyt na tych uczelniach został jednak przerwany relegowaniem. Ostatecznie ukończył studia z zakresu prawa w 1907 roku w Odessie.

W 1912 roku uzyskał uprawnienia adwokackie, co stanowiło krok w kierunku jego kariery zawodowej. W czasie I wojny światowej został zmobilizowany do armii rosyjskiej, a od 1916 roku służył w Brygadzie Strzelców Polskich. W roku 1917 pełnił rolę komisarza Naczelnego Polskiego Komitetu Wojskowego przy 1 Dywizji Strzelców I Korpusu Wschodniego. Jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku.

Jego odwaga i zasługi w trakcie wojny zostały uhonorowane przyznaniem Krzyża Walecznych oraz Krzyża Niepodległości w 1932 roku. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Perzyński pracował w prokuraturze Sądu Okręgowego w Warszawie. W 1922 roku bezskutecznie kandydował z listy PSL „Wyzwolenie” do Sejmu, aby w 1928 roku zdobyć mandat senatora, który uzyskał ponownie w 1930 roku z listy nr 1 BBWR w okręgu wyborczym nr 2 z Warszawy.

W 1935 roku był współzałożycielem Stowarzyszenia Rezerwistów i byłych Wojskowych, w którym pełnił funkcję wiceprezesa do 1935 roku. Dodatkowo, w latach 1929–1931 przewodził Akademickiemu Związkowi Sportowemu (AZS). W 1936 roku został wybrany do Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Bohaterów.

W obliczu II wojny światowej pozostawił się w Warszawie. Jego dramatyczne losy nie ominęły go – 2 lipca 1940 roku został aresztowany przez gestapo wraz z grupą 47 adwokatów. Osadzony na Pawiaku, stał się jednym z pierwszych więźniów wywiezionych do Auschwitz, gdzie otrzymał numer obozowy 2218 i, niestety, został zamordowany. Był żonaty, a jego syn, Maciej (1907–1977), również związany był z prawem jako adwokat, a także jako żołnierz Armii Krajowej (pseudonim Pirat) oraz międzynarodowy ekspert filatelistyczny.

Przypisy

  1. Opieki nad grobami bohaterów. „Kurier Warszawski”. Nr 92, s. 5, 02.04.1936 r.

Oceń: Stefan Bolesław Perzyński

Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:24